ฉันไม่ได้มาเพื่อยกย่องวุฒิสมาชิกจอห์น แมคเคนหรือเพื่อฝังศพเขา – ผู้คนมากมายดูแลสิ่งเหล่านั้น – แต่เพื่ออธิบายเขาและปัญหาของเรากับคนที่ซับซ้อนและคำอธิบายที่ซับซ้อน ฉันพบว่าแมคเคนเป็นตัวละครที่น่าหลงใหลและน่าหงุดหงิดซึ่งมักแสดงอุดมคติสูงและมักทรยศต่อพวกเขา นั่นเป็นสิ่งที่ค่อนข้างแตกต่างไปจากสัญชาตญาณของทหารรับจ้างที่โหดเหี้ยมของ Mitch McConnell หรือความไร้ศีลธรรมของ Paul Ryan ที่แสดงออกมาอย่างโปร่งใส เมื่อเขาสิ้นพระชนม์ สติสัมปชัญญะชิ้นสุดท้ายในพรรคก็
แม้ว่ามักปรากฏอยู่ในตัวเขาด้วยแรงกระตุ้นที่ขัดแย้งและขัดแย้งกัน
ดูเหมือนแมคเคนจะเชื่อในความคิดที่กล้าหาญว่าทหาร นักการเมือง และคนอเมริกันควรเป็นอย่างไร แม้ว่ารุ่นของเขามักจะขัดแย้งกับฉันมาก แต่ก็ดูเหมือนจะเป็นอุดมคติที่แท้จริง ชีวิตของเขาเป็นการแสดงต่อสาธารณะในเส้นทางที่คดเคี้ยวของเขาไปและกลับจากและรอบ ๆ อุดมคติเหล่านั้น และวิถีเหล่านั้นก็น่าจับตามองด้วยความรู้สึกของการต่อสู้ส่วนตัวของ Faustian เบื้องหลังละครสาธารณะ เขามักถูกเรียกว่าไม่ฝักใฝ่ฝ่ายใดและยอมรับคำนี้ซึ่งมาจากมิสเตอร์ไม่ฝักใฝ่ฝ่ายใดจากเท็กซัสซึ่งไม่ได้ตีตราน่องของเขา คำนี้ใช้หมายถึงผู้ไม่เห็นด้วย วิญญาณที่ไม่เชื่อง คนที่ไม่ได้วิ่งไปกับฝูงสัตว์ แต่ความเชื่อดั้งเดิมของ McCain ถูกกระแทกด้วยความนอกรีตของเขา และเขามักจะลงเอยที่คอกของพรรครีพับลิกันกับฝูงวัวหัวโบราณที่เหลือ หรือในทางกลับกัน เสียใจกับ Sarah Palin เสียใจที่เขายอมทำสงครามอิรัก ซึ่งเขายอมรับว่าเป็นหายนะ ณ จุดนี้ในประวัติศาสตร์การเมือง แม้แต่การยอมรับข้อผิดพลาดก็ยังเป็นสัตว์ใกล้สูญพันธุ์
หลังการเสียชีวิตของเขาเมื่อสัปดาห์ที่แล้ว มีคนจำนวนมากเกินไปที่ตกอยู่ในความคิดแบบเลขฐานสองอย่างง่าย ๆ ที่สร้างภัยพิบัติให้กับประเทศของเราและทำให้การเมืองปั่นป่วน: ว่าเขาเป็นคนดีและไม่มีอะไรเลวร้ายที่จะพูดถึงเขาหรือตรงกันข้ามที่เขาทำ ความชั่วและความดีใด ๆ ที่เขาจะยอมรับได้ และถ้าไม่มีอะไรดีจะพูดถึงเขา ไม่มีอะไรจะนึกถึงเขาเลย สิ่งนี้ไม่เพียงปฏิเสธภาพที่ถูกต้องของตัวเลขที่ซับซ้อนเท่านั้น แต่ยังรวมถึงความเป็นไปได้ของการสนทนาที่ซับซ้อน และบางทีแม้กระทั่งนิสัยในการประเมินและประเมินผลและได้ข้อสรุปที่คลุมเครือและคลุมเครือที่เราเรียกว่าการคิด
เป็นปัญหาที่กว้างไกลกว่าการเขียนข่าวมรณกรรมของไอคอนปีกขวา
ซึ่งเป็นนิสัยที่พยายามลดทุกสิ่งให้เหลือเพียงบางสิ่งที่เรียบง่ายและเป็นเลขฐานสองเหมือนรหัสคอมพิวเตอร์ และแบ่งโลกออกเป็นด้านหรือหมวดหมู่เกินกว่าจะพูดอะไรหรือคิด . ดีหรือชั่ว ปัดไปทางขวาหรือซ้าย ชอบหรือไม่ชอบ ของเราหรือของพวกเขา ตามที่จอร์จ ดับเบิลยู บุช ประกาศอย่างฉาวโฉ่เมื่อวันที่ 20 กันยายน พ.ศ. 2544 ว่า “ไม่ว่าคุณจะอยู่กับเราหรืออยู่กับผู้ก่อการร้าย” ซึ่งเป็นวิธีปิดปากแบบเผด็จการ ขึ้นและลงในสาย
ประเทศของเราก่อตั้งขึ้นด้วยความขัดแย้ง ไม่ใช่ความขัดแย้งธรรมดาของสงครามปฏิวัติ แต่เป็นความขัดแย้งระหว่างอุดมคติของโธมัส เจฟเฟอร์สันกับการกระทำของเขาในฐานะเจ้าของและผู้แสวงประโยชน์จากมนุษย์คนอื่นๆ คุณสามารถละทิ้งความเป็นทาสและรักษาอุดมการณ์ไว้ได้ หรือในทางกลับกัน แต่การทำความเข้าใจว่าเราเป็นใครและวิธีที่เรามาที่นี่หมายถึงการเข้าใจทั้งสองอย่างและวิธีที่พวกเขาผันแปรซึ่งกันและกัน และบ่อยครั้งเพียงใดที่เราใช้เครื่องมือของอาจารย์ในการรื้อถอนบ้านของนาย รวมถึงการใช้อุดมคติในรัฐธรรมนูญเพื่อต่อต้านข้อบกพร่องหลายประการของบรรพบุรุษผู้ก่อตั้งเกี่ยวกับสิทธิมนุษยชน
มันหมายถึงการตระหนักถึงความยิ่งใหญ่ของอับราฮัม ลินคอล์นและนโยบายอันมหึมาของเขาที่มีต่อลาโกตา โดยตระหนักว่าเราไม่เคยเป็นทั้งสองอย่าง – เหมือนกับลัทธิพิเศษของอเมริกา – สิ่งที่ดีที่สุดของประเทศหรือที่แย่ที่สุด แต่เป็นกองปริศนาและความขัดแย้งและจำนวนประชากรที่วิจิตรงดงามที่ยังไม่ได้แก้ไข ขัดแย้งกันเองและอุดมการณ์ที่มักถูกเก็บไว้เพื่อชื่นชมมากกว่าที่พวกเขายึดถือ อุดมคติเหล่านั้นใช้ได้ดีโดยกลุ่มกบฏและผู้ไม่เห็นด้วย ไม่ใช่ในวุฒิสภา แต่อยู่ในถนน การคุมขัง และการนัดหยุดงาน เมื่อคนเหล่านั้น – ผู้ไม่ฝักใฝ่ฝ่ายใดที่แท้จริง – ประสบความสำเร็จในเวทีชายขอบเหล่านั้นในที่สุดสาเหตุก็ได้รับการสนับสนุนในวุฒิสภา
ตอนนี้เราได้ยินมามากเกี่ยวกับพรรคพวกที่ขมขื่น บางทีมันอาจจะเริ่มด้วยความเต็มใจที่จะแบ่งหมวดหมู่เป็นหมวดหมู่ง่ายๆ หรือการปฏิเสธที่จะมีความคิดที่เผยให้เห็นว่าหมวดหมู่เหล่านั้นรั่วไหลแค่ไหน หรือบางทีมันอาจจะเกี่ยวกับความปรารถนาที่จะมีฮีโร่ วายร้าย และละครธรรมดาๆ อยู่ในโลกของการ์ตูนที่ไม่ต้องคิดอะไรให้ซับซ้อนไปกว่าพาดหัวข่าว หรือความจริงที่ว่าบทสนทนาของเราตอนนี้กลายเป็นพาดหัวข่าว ทวีต ข้อความและเสียงกัด
กล่าวคือ ลัทธิสมบูรณาญาสิทธิราชย์ของพรรคพวกอาจเริ่มต้นจากความเรียบง่ายและศรัทธาที่เคร่งครัดในหมวดหมู่ คุณสามารถคิดว่าแมคเคนชั่วร้ายอย่างสิ้นเชิงและยังคงมีความคิดที่แตกต่างกันเกี่ยวกับเขา เพราะความแตกต่างระหว่างพอล พ็อตกับโจเซฟ สตาลิน หรือเจฟฟ์ เบโซสและรูเพิร์ต เมอร์ด็อกเป็นสิ่งที่ควรค่าแก่การสำรวจ หากเราต้องการให้สามารถรับรู้และบรรยายถึงโลกได้ การสนทนาของเราจะต้องมีที่ว่างสำหรับการกระทำที่เป็นอันตรายของคนที่เราชอบเป็นครั้งคราวและการกระทำที่เป็นประโยชน์ของคนที่เราไม่ชอบ
แม็คเคนทำอันตรายมากจากการประมาณของฉัน และบางส่วนที่เขาทำเพราะเขาเชื่ออย่างแท้จริงว่าความเสียหายหลักประกันนั้นคุ้มค่าสำหรับสาเหตุที่ดีบางอย่าง เขาเชื่ออย่างศรัทธาในสงครามและการทหาร และกองทัพอาจเป็นเขตเลือกตั้งที่เขารับใช้อย่างซื่อสัตย์ที่สุด เขาเป็นหนึ่งในตัวละครที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในสภาผู้แทนราษฎร และการแสดงของเขาเป็นการแสดงละครเวทีครั้งแรก บางครั้งก็จงใจ – ปีที่แล้วเขาเข้ามาในห้องวุฒิสภาในนาทีสุดท้ายและยกนิ้วโป้งลง เช่นเดียวกับจักรพรรดิแห่งโรมัน ที่ยุติแผนการของทรัมป์ที่จะฆ่าพระราชบัญญัติการดูแลราคาไม่แพง (ซึ่งแน่นอนว่าเขาต่อต้านเมื่อถูกประกาศใช้) ดังที่ Jordan Weissman เขียนไว้ใน Slateการยับยั้งของเขาถูก “ส่งต่อหน้า Mitch McConnell ที่บูดบึ้งทำให้เกิดอาการหอบจากพื้นวุฒิสภาและนำงานที่คลั่งไคล้ของ GOP มาหลายเดือนเพื่อหยุดการชน”
จากนั้นอย่างเงียบ ๆ เขาลงคะแนนให้ยกเลิกอาณัติส่วนบุคคลโดยประณามคนนับล้านที่สูญเสียประกันสุขภาพของพวกเขา เขายืนหยัดเพื่อสิทธิของคนพิการ แต่ยังรวมถึงอภิสิทธิ์ของมหาเศรษฐีด้วย เขาสงสัย LGBT ในกองทัพตั้งแต่ช่วงปี 2010 แต่ปีที่แล้วได้พูดถึงสิทธิของคนข้ามเพศในกองทัพ บางทีอาจจะล้มเลิกความพยายามของทรัมป์ในการแบนคนข้ามเพศ อาจเป็นเพราะนายพลไม่เห็นด้วยกับคำสั่งห้ามดังกล่าว (ในปี 2010 Think Progress ตั้งข้อสังเกตว่าเขาเคยดำรงตำแหน่ง 11 ตำแหน่งในนโยบาย “อย่าถาม อย่าบอก”) บางครั้งตำแหน่งของเขาดูเหมือนจะเกี่ยวกับการต่อสู้ภายในพรรคของเขาเอง – กับบุช จูเนียร์ ซึ่ง เขาพ่ายแพ้และนโยบายการทรมานที่เขาต่อต้านอย่างรุนแรง – และกับทรัมป์ที่เขาประณามอย่างละเอียดถี่ถ้วนและซ้ำแล้วซ้ำอีก
จุดยืนอันสูงส่งของเขามองเห็นได้ชัดเจนกว่าการประนีประนอมและนโยบายที่เลวร้ายเกี่ยวกับสิทธิของชนพื้นเมือง สิทธิในการออกเสียง ความไม่เท่าเทียมกันทางเศรษฐกิจ และอื่นๆ บางทีอาจเป็นเพราะการแสดงละครของ McCain ไม่ได้ร่วมงานกับ McCain ในทางปฏิบัติ แต่การแสดงนั้นโลดโผน
Credit : ต้นไม้ | เสื้อผ้าผู้หญิง | รีวิวเครื่องดนตรี | วิธีทำ if | เกมส์ออนไลน์
