สโมลิน นักฟิสิกส์ทฤษฎีและนักเขียนเคยนำเสนอทฤษฎีกลศาสตร์ควอนตัมรูปแบบแรกของเขาแก่ริชาร์ด ไฟน์แมน ในขณะที่นักฟิสิกส์ชื่อดังฟังเขาด้วยความเคารพ ในที่สุดไฟน์แมนก็บอกกับสโมลินว่าทฤษฎีของเขาไม่น่าจะเป็นไปได้เพราะมันไม่บ้าพอ Smolin ตีความว่าเป็นข้อบ่งชี้ว่าแนวคิดของเขาไม่ลึกพอ แต่ดูเหมือนว่าเขาจะทำตามคำแนะนำในใจเสมอ ดังที่หนังสือเล่มล่าสุดของ
Einstein’s Unfinished Revolution:
the Search for What Lies Beyond the Quantum รับรองSmolin วัย 63 ปีได้รับชื่อเสียงจากการคิดไอเดียที่บางคนมองว่ากระตุ้นและยั่วยุ ในขณะที่คนอื่นมักจะเรียกพวกเขาว่าบ้า เป็นประเพณีที่เห็นได้ชัดโดยเฉพาะอย่างยิ่งในกลศาสตร์ควอนตัมซึ่งมีมากกว่าผู้ไม่ฝักใฝ่ฝ่ายใด: David Bohm, Hugh Everett,
John Wheeler และ Roger Penrose จำได้ทันที ควรจะเป็นเช่นนั้น – ฟิสิกส์ควอนตัมอาจดูบ้าๆ บอๆ และในแง่บวกก็ต้องการความคิดที่กล้าได้กล้าเสียและอาจถึงขั้นอุกอาจ หากเพียงแค่ทำให้เราตกใจจากการยอมรับอย่างพึงพอใจต่อรูปแบบทางคณิตศาสตร์ที่ดูไร้เดียงสา
ดังนั้นหนังสือปัจจุบันเกี่ยวกับทฤษฎีควอนตัมที่ท่วมท้น (และยังมีอีกหลายเล่มที่กำลังจะมาถึง) ไม่ควรหยุดคุณหาที่ว่างสำหรับหนังสือเล่มนี้ในขณะที่ Smolin เดินผ่านการตีความหลักที่มีอยู่ของกลศาสตร์ควอนตัม จำลองสิ่งที่ทำในที่อื่น ๆ มากมาย รวมถึงWhat Is Real?ของ Adam Becker
และAnil Ananthaswamy ผ่านสองประตูพร้อม กัน- คำอธิบายของเขาชัดเจนเป็นพิเศษ เขาเก่งเป็นพิเศษในการสรุปข้อดีและข้อเสียของแนวคิดคลื่นนำร่องที่พัฒนาขึ้นครั้งแรกโดย Louis de Broglie และต่อมาโดย David Bohm ซึ่งสมควรได้รับการปฏิบัติที่ดีกว่าที่ได้รับในตอนแรกเพื่อเป็นภาพประกอบว่า
อนุภาคที่มีคุณสมบัติและตำแหน่งเฉพาะสามารถได้รับการช่วยเหลือได้อย่างไร จากลัทธิควอนตัม เป็นการตีความแบบ “สัจนิยม” ซึ่งยืนยันในคำพูดของ Smolin ว่า “มีโลกแห่งความจริงอยู่ข้างนอกนั่น ซึ่งคุณสมบัติต่างๆ ไม่ได้ขึ้นอยู่กับความรู้หรือการรับรู้ของเรา” สิ่งนี้ฟังดูเหมือนเป็นตำแหน่งเริ่มต้น
ของวิทยาศาสตร์
แต่ฟิสิกส์ควอนตัมดูเหมือน Niels Bohr และคนอื่นๆ อีกหลายคนจะท้าทายมุมมองดังกล่าวอัลเบิร์ต ไอน์สไตน์แสวงหามุมมองที่เป็นจริงของทฤษฎีควอนตัม และนี่คือ “การปฏิวัติที่ยังไม่เสร็จ” ของชื่อเรื่อง ซึ่งสโมลินหวังว่าจะทำให้สำเร็จ ในทางตรงข้าม เขาตั้ง “ผู้ต่อต้านสัจนิยม”
โดยมีบอร์เป็นหัวหน้า อย่างไรก็ตาม ปัญหาคือพวกเขาไม่จำเป็นต้องปฏิเสธตำแหน่งที่เป็นจริงข้างต้นเสมอไป บางคนที่มีความเห็นอกเห็นใจชาวโบห์เรียนเสนอเพียงว่าทฤษฎีของเราไม่ได้พูดถึงความเป็นจริงที่ซ่อนอยู่ แต่ให้พูดถึงประสบการณ์ของเรา ความแตกต่างนี้ไม่ได้ชัดเจนเสมอไป
จากนั้นมี “นักสัจนิยมมหัศจรรย์” ซึ่งมีมุมมองเกี่ยวกับสัจนิยมกล่าวว่าสิ่งที่เป็น “ของจริง” นั้นแตกต่างจากที่เรารับรู้อย่างมาก การตีความ “หลายโลก” ที่ริเริ่มโดย Everett ในปี 1950 จัดอยู่ในหมวดหมู่นี้ แต่ Smolin ให้คำอธิบายที่ชัดเจนที่สุดที่ฉันได้เห็นว่าทำไมธรรมชาติที่น่าจะเป็นของกลศาสตร์ควอนตัม
จึงนำเสนออุปสรรคที่ยังไม่เคลียร์ ดังที่เขากล่าวไว้ว่า “สมมติฐานของเอเวอเรตต์ หากสำเร็จ จะอธิบายมากเกินไปและน้อยเกินไปด้วย”ฉันยังคงกังวลอยู่ที่มีนักฟิสิกส์เพียงไม่กี่คนทั้งในและนอกการตีความนี้เห็นว่าเป็นเรื่องสำคัญที่จะต้องมีส่วนร่วมกับประเด็นทางปรัชญาที่ยุ่งยากซึ่งเกิดจาก
“ตัวตนที่หลากหลาย” แทนที่จะยอมรับ ภาพ Star Trek ที่สวม อยู่และดูว่าจะนำพวกเขาไปที่ไหน Smolin กังวลมากขึ้นว่าหากตัวตนอื่นเหล่านี้มีอยู่จริง บางส่วนอาจถูกคาดหวังให้อยู่ในสถานะที่ไม่มีความสุขอย่างสุดซึ้งในสาขาที่ “มุ่งร้าย” ของลิขสิทธิ์ควอนตัม การเชื่อในสิ่งเหล่านี้โดยไม่มีหลักฐาน
หรือไม่มีทางเลือกอื่น
เขาคิดว่าไม่ใช่ทางเลือกที่ดีนักสำหรับนักฟิสิกส์ และสร้างปัญหาขัดแย้งทางศีลธรรมอย่างลึกซึ้งSmolin ทำงานเป็นเวลาหลายปีเกี่ยวกับทางเลือกที่เป็นจริงซึ่งเขาเรียกว่าสูตรของกลศาสตร์ควอนตัม “ชุดจริง” มันแสดงให้เห็นสิ่งประดิษฐ์ที่โดดเด่นทั้งหมดของเขาโดยเริ่มจากหลักการที่ว่าเวลาเป็นพื้นฐาน
แต่อวกาศก็เกิดขึ้น จากความใกล้ชิดที่เป็นนามธรรมของความสัมพันธ์เชิงโต้ตอบของวัตถุกับวัตถุอื่น เขาเสนอว่าแนวคิดของการแยกเชิงพื้นที่สามารถเกิดขึ้นได้ เนื่องจากไม่มีสิ่งใดเป็นพื้นฐานเกี่ยวกับการแยกนั้น จึงมีขอบเขตสำหรับความไม่ชัดเจนในควอนตัมพัวพัน ซึ่งแน่นอนว่าเป็นการเยาะเย้ยแนวคิดดั้งเดิม
ของเราเกี่ยวกับอวกาศ ข้อสรุปที่โดดเด่นที่สุดประการหนึ่งของทฤษฎีคือกฎทางกายภาพมีรากเหง้าที่สร้างขึ้นเช่นเดียวกับกฎทั่วไป: โดยแบบอย่าง สิ่งที่เกิดขึ้นบ่อยครั้งในอดีตมักจะเกิดขึ้นอีกครั้งทฤษฎียังคงมีช่องว่างและแง่มุมของการคาดเดา แต่ก็มีคุณธรรมที่สามารถทดสอบได้
ผู้อ่านสามารถอนุมานได้ว่าทฤษฎียังมีช่องว่างและแง่มุมของการคาดเดา แต่อย่างน้อยก็มีคุณธรรมที่สามารถทดสอบได้ และไม่ว่ารายละเอียดจะขยายออกไปหรือไม่ก็ตาม มันสะท้อนให้เห็นถึงความเชื่อมั่นที่เพิ่มขึ้นในหมู่ผู้วางรากฐานควอนตัมว่ามีความเกี่ยวพันอย่างลึกซึ้งระหว่างความไม่เป็นท้องถิ่น
สาเหตุ และโครงสร้างของพื้นที่-เวลา ซึ่งบางทีอาจเป็นสิ่งที่บอกเราบางอย่างได้เช่นกัน หากเราโชคดี เกี่ยวกับแรงโน้มถ่วงความมุ่งมั่นของ Smolin ที่จะกอบกู้ความสมจริงจากกลศาสตร์ควอนตัมได้รับการแบ่งปันอย่างกว้างขวาง – เขาอ้างถึงนักทฤษฎีควอนตัม Lucien Hardy ว่า
“ความปรารถนาที่จะเข้าใจว่าความจริงเป็นอย่างไรที่เผาไหม้ลึกที่สุดในจิตวิญญาณของนักฟิสิกส์ที่แท้จริง” แต่ฉันไม่เชื่อว่าการวางกรอบปัญหาที่ดีที่สุดคือการจัดแนวความสมจริงของไอน์สไตน์เทียบกับการต่อต้านความสมจริงของบอร์ การโต้วาทีของไอน์สไตน์-บอร์เป็นส่วนสำคัญและน่าสนใจของประวัติศาสตร์สาขานี้ แต่ผู้ที่เรียกตนเองว่าชาวโคเปนเฮเกนในปัจจุบัน
Credit :
twittericongallery.com
justshemaleblogs.com
HallowWebDesign.com
baseballontwitter.com
coachwebsitelogin.com
nemowebdesigns.com
twistedpixelstudio.com
WittenburgBlog.com
presidiofirefighters.com
odessamerica.com
